Testy

Największa z oferowanych przez Volvo Constructions Equipment ładowarek to dopracowana maszyna. Ma dużą moc, kilka patentów, dzięki którym kierowanie nią mimo jej wielkości jest dziecinnie proste, oraz komfortowe wnętrze. Stresować może tylko słaba widoczność z kabiny i duża ilość elektroniki. W testowanej przez nas maszynie zastosowano (jest za dopłatą) system amortyzacji łyżki, o nazwie BSS (Boom Suspension System). Dzięki niemu łyżkę ładowarki Volvo można ładować ze sporym nadsypem, bez obawy o to, że po drodze stracimy urobek. W praktyce system ten działa, nic nam się z łyżki nie wysypywało. Plusem jest także to, że amortyzacja nie ustaje nawet wtedy, gdy łyżka jest już pusta (tak amortyzuje też w niektórych konkurencyjnych ładowarkach), co ma duży wpływ na komfort pracy operatora. Sama łyżka skalna zastosowana ma dużą pojemność - 7,7 m sześc.

Ford Ranger imponuje ładownością. W testowanej wersji może udźwignąć aż 1.175 kg. Konkurencja w porównywalnych odmianach zostaje w pokonanym polu, np: Mitsubishi L200 2.5 DI-D Instyle - 970 kg, Toyota Hilux 2.5 D-4D SRS - 830 kg. W naszej ocenie do zalet Forda należą: największa na rynku ładowność, klapa otwierana o prawie 180 stopni oraz cichy, kulturalnie pracujący silnik. Minusy to z kolei fakt, że włączanie napędu 4x4 wymaga zatrzymania się. Poza tym Ford ma twarde zawieszenie podczas jazdy na pusto i nieco za mały prześwit.

Sobotnie, marcowe przedpołudnie. W Złotorii pod Białymstokiem spinamy testowego MAN-a z niskopodwoziową naczepą Jumbo. Do szoferki TGX-a wdrapuje się obok mnie sceptyczny wobec samochodów z lwem w logo kolega. Dłuższą chwilę lustruje kabinę. - Hmm, muszę przyznać, że MAN się poprawił, wykończenie jest jak w osobówce dobrej klasy - stwierdza. Kilka godzin później na temat ciągnika siodłowego wiemy już znacznie więcej. Naszym zdaniem posiada on świetną, zautomatyzowaną skrzynię, przestronną, dobrze wykończoną szoferkę oraz ogólny wysoki komfort jazdy. Minusy MAN-a to z kolei: dźwignia zautomatyzowanej skrzyni i hamulca ręcznego na tunelu silnika, brak informacji o włączonym biegu podczas próby uruchomiania wozu oraz hałasujące detale w kabinie.

Ponad ćwierć wieku obecności modelu Daily na rynku przysporzyło mu sporej grupy zwolenników. Skrzyniowce pochodzące z pierwszych lat obecnej dekady należą u nas do najpopularniejszych aut rynku wtórnego w tej grupie. Naszym zdaniem Iveco Daily ma trzy podstawowe zalety. Należą do nich: duży wybór wersji gabarytowych, znikoma awaryjność silników oraz ekonomiczne jednostki napędowe. Minusy to z kolei: marne wyciszenie kabiny, kiepskiej jakości materiały w szoferce, usterkowe detale (m.in. zamki)i awaryjna elektryka.

Firma Liebherr wdrożyła do produkcji nowe wozidło sztywnoramowe - TI 274. Przy masie własnej 170 ton bierze na pakę ładunek o 120 ton cięższy. Standardowo w tego typu pojazdach montowane są bliźniacze koła, jednak w nowym wozidle Liebherra koła rozdzielono, a między nimi umieszczono m.in. elementy zawieszenia. Takie rozwiązanie pozwoliło na zwiększenie ładowności, bowiem przy czterech rozdzielonych kołach skrzynia ładunkowa ma lepsze podparcie z tyłu.

Czteroosiowy Actros 4141 AK to jeden z najpopularniejszych Mercedesów z zabudową samowyładowczą. Pojazd odznacza się dużą wytrzymałością i stabilnością podczas jazdy na szosie. Jednak kierowca musi się przyzwyczaić do ospałego automatu Telligent. W naszej ocenie do podstawowych zalet Mercedesa Actrosa należą: dzielność terenowa, wygodny fotel kierowcy oraz nieźle wyciszona kabina. Minusy to z kolei nieco ospała skrzynia, niepraktyczne schowki w kabinie i schowana dźwignia wywrotu.

Do kupienia będzie w kwietniu, ale już testuję na Mazowszu Renault Kangoo Express ze standardową ładownią i dwumiejscową kabiną (wersja L1) w stosownej do transportu, np. wiktuałów, bieli karoserii - lakier metaliczny za dopłatą 1.000 zł. W mojej ocenie samochody dostawcze marki Renault mają sporo zalet. Należą do nich: wygodna i funkcjonalna kabina, łatwo dostępna przestrzeń bagażowa, centralny zamek z pilotem i klimatyzacja manualna podnoszą walory użytkowe. Minusy to z kolei: topornie wykonana, hałaśliwa kratka działowa pomiędzy kabiną a ładownią oraz fakt, że w ściankach bocznych brak zaczepów do mocowania ładunku.

Przez lata, głównie za sprawą wytrzymałego podwozia, niezawodnych skrzyń biegów oraz odpornego na niskiej jakości ropę układu paliwowego DAF 95 ATI zapracował na bardzo dobrą opinię wśród transportowców. Popularny "holender" ma też jednak swoje wady. Należą do nich: korozja ramy, kłopoty z zawieszeniem szoferki i kiepskie materiały wykończeniowe w szoferce. Zalety ciągników siodłowych DAF-a to natomiast: trwałe, odporne na kiepski ON motory, niezawodne skrzynie biegów, solidne zawieszenie auta i przestronne kabiny.

Maszyna budowlana PC138US-2 należy do najnowszych średnich koparek marki Komatsu. Jej cechą charakterystyczną, poza tym, że została zaprojektowana specjalnie na europejski rynek, są wymiary umożliwiające pracę w warunkach ograniczonej przestrzeni. Operator Koparki ma do dyspozycji pneumatyczny fotel oraz monitor LCD, który jest centrum informacyjnym. Sterowanie koparką odbywa się za pośrednictwem dżojstików zamontowanych przy podłokietnikach. W standardzie jest kamera, która przekazuje operatorowi obraz zza maszyny. Koparkę Komatsu wyposażono w czterocylindrowy silnik o mocy 88 KM (lub 92 KM). To nowa jednostka z serii ECOT3, charakteryzująca się ograniczoną emisją zanieczyszczeń.

Iveco Trakker zastąpił EuroTrakkera, który zyskał duże uznanie dzięki swojej wytrzymałości i relatywnie atrakcyjnej cenie. Te same zalety ma następca. W naszej ocenie największymi zaletami samochodów ciężarowych rodem z Włoch są: wytrzymała konstrukcja, dobre wytłumienie kabiny i mała ogólna awaryjność. Minusy to z kolei: szwankujące zawieszenie kabiny, problemy z elektroniką i kiepskie materiały we wnętrzu.

Renault Trucks po raz kolejny zmodernizowało swój flagowy model. Najważniejszą zmianą jest zwiększenie o 20 cm wysokości kabiny. Pojazd ma nowy wygląd i wzbogacone wyposażenie. Pod kabiną zmodernizowane Magnum nie różni się od dotychczasowego. Źródłem napędu jest montowany we flagowym Renault od 2006 r. silnik DXi13 z pompowtryskiwaczami (konstrukcja Volvo Trucks z systemem sterowania opracowanym przez Francuzów). Do wyboru są dwie wersje mocy: 460 lub 500 KM. Słabszy wariant ma maksymalny moment obrotowy 2.300, a mocniejszy 2.450 Nm.

Mercedes Vito ma sporą ładowność, do tego z motorem 2.2 CDI jest żwawy i oszczędny. Niemiecki furgon wymaga jednak dbałości. W Vito często szwankuje osprzęt silnika i zawieszenie, w tankowanych kiepską ropą egzemplarzach zdarzają się awarie układu wtryskowego. Podsumowując testy naszego dostawczaka ma plus musimy mu zaliczyć fakt, iż Mercedesy Vito to trwałe i oszczędne turbodiesle a samochody mają bezawaryjne skrzynie biegów i dobre zabezpieczenie antykorozyjne. Minusy Vito to z kolei awaryjne zawieszenie, defekty osprzętu silnika oraz układ paliwowy wrażliwy na kiepski ON.