Firmy transportowe rozrastają się, przybywa pojazdów, a kierowców nie. Według raportu „Rynek pracy kierowców w Polsce”, przygotowanego na zlecenie i wykonanego we współpracy ze Związkiem Pracodawców „Transport i Logistyka Polska” szacowany deficyt kierowców zawodowych w 2015 roku wyniósł 100-110 tysięcy. 

To duże braki, zważywszy że w Polsce jest około 500-550 tysięcy aktywnych kierowców, pracujących w sektorze drogowego przewozu rzeczy. Jednak szkolenia są drogie, szkoły zawodowe w ostatnich latach zaniechały kształcenia kierowców, wielu szoferów wybrało pracę za granicą. W firmach niemieckich mogą liczyć na wysokie podstawowe wynagrodzenie. 
W oparciu o dane uzyskane z urzędów wojewódzkich autorzy raportu „Rynek pracy kierowców w Polsce” szacują, że w latach 2012-2015 średnio rocznie szkolenia okresowe przechodziło około 70-80 tys. kierowców, a kwalifikację wstępną uzyskiwało ok. 35 tys. osób. Aktualny zasób aktywnych kierowców zawodowych w Polsce wynosi około 600-650 tys. osób, z których około 500-550 tys. stanowią kierowcy samochodów ciężarowych. Pomimo dynamicznego wzrostu rynku drogowego przewozu towarów, liczba ta nie rośnie.
Zbyt mało osób uzyskuje corocznie kwalifikacje niezbędne do wykonywania zawodu. Nie wystarczyłoby ich na uzupełnienie powstałej luki nawet w przypadku, gdyby odejścia z zawodu były ograniczone tylko do przyczyn naturalnych. Nic dziwnego, skoro szacunkowy całkowity koszt uzyskania kwalifikacji niezbędnych do wykonywania zawodu kierowcy ciągnika siodłowego waha się od 9,8 tys. do 12,3 tys. zł. Tymczasem szacuje się, że popyt na kierowców samochodów ciężarowych będzie rósł w tempie zbliżonym do tempa wzrostu przewozów towarowych - czyli o 2,5%-3% rocznie do roku 2025. Zatem do tego czasu liczba kierowców samochodów ciężarowych powinna wynosić ponad 800 tysięcy!
Roczny napływ nowych kierowców do zawodu nie przekracza 5%-7% ich aktualnej liczby. Odejście z zawodu w perspektywie roku planuje około 7% z nich. Oznacza to, że liczba nowych kierowców bilansuje odejścia z zawodu, nie jest jednak w stanie wypełnić powstałej luki. Aby osiągnąć wymagany średnioroczny wzrost liczby kierowców na poziomie 5% (co oznacza około 30 tysięcy dodatkowych kierowców rocznie), liczba uzyskujących uprawnienia C, C+E, D i D+E powinna w najbliższych latach utrzymywać się na poziomie około 60 tysięcy – niemal dwukrotnie wyższym, niż obecnie.
Kierowcy są grupą relatywnie dobrze zarabiającą – przeciętny dochód kierowców jeżdżących w trasach międzynarodowych to według raportu TLP 6,5-7 tys. zł brutto. Jednak wynagrodzenie zasadnicze wynikające najczęściej z umowy o pracę, szczególnie w przypadku kierowców międzynarodowych, stanowi niewielką część całkowitych dochodów. Istotnymi składnikami dochodu są diety oraz inne świadczenia, związane z podróżą służbową. Dwie trzecie kierowców otrzymywało wynagrodzenie zasadnicze na poziomie płacy minimalnej. W perspektywie może to stanowić poważne wyzwanie dla branży. Oznacza to niższe należne składki, a zatem i niższe świadczenia w przypadku choroby oraz niższą emeryturę. Może to zniechęcać kandydatów do tego zawodu.
Równie jak wynagrodzenia ważna jest satysfakcja z wykonywania zawodu kierowcy. Składają się na nią m.in. relacje z przełożonymi i poziom doceniania pracowników. Według raportu TLP przeciętny poziom zadowolenia kierowców z pracy nie jest wysoki, co może stanowić jedną z przyczyn częstych zmian pracodawców lub ucieczki zawodu. Co piąty zbadany kierowca rozważa obecnie zmianę pracodawcy.  
Najważniejszą podawaną przez kierowców przyczyną, dla której chcą oni zmieniać pracę jest wysokość dochodów. Drugą kwestią jest tryb pracy, rozumiany jako liczba dni spędzanych przez kierowcę w trasie oraz relacja czasu w trasie do czasu spędzanego na odpoczynku w domu. Kolejne przyczyny to: nieregularność wypłat, relacje z firmą i/lub bezpośrednim przełożonym, nieprzestrzeganie przez pracodawcę wymogów dziennego czasu, sytuacja prywatna (relacje z rodziną) i wysokość podstawy naliczania składek emerytalnych.
Jeśli chodzi o oczekiwania kierowców względem pracodawcy, według raportu TLP najważniejsza jest wysokość wynagrodzenia, na drugim miejscu kierowcy stawiają jakość i klasę samochodu, na trzecim tryb pracy, a dalej na regularność wypłat, relacje między pracodawcą a kierowcami, formę naliczania wynagrodzenia oraz dofinansowanie szkoleń.  (RED)