Kamery cofania oraz czujniki parkowania stają się bardzo przydatnym rozwiązaniem na zatłoczonych ulicach i parkingach. Wiele najnowszych samochodów utrudnia kierowcom widoczność zza kierownicy. Podczas konfiguracji auta w salonie, za kamerę cofania często trzeba jednak dużo zapłacić (nawet do kilku tysięcy złotych). Rozwiązaniem jest dokupienie tego gadżetu i jego samodzielny montaż.

Najtańsze czujniki parkowania można kupić już za około 30-50 zł. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia. Takie zestawy najczęściej wymagają wiercenia dziur w zderzaku i przeciągnięcia przewodów do kabiny. Mogą działać nieprecyzyjnie (np. nie ostrzec przed obecnością słupka lub wykrywać przeszkody, których nie ma).
Profesjonalne kamery cofania są droższe (najtańsze modele kosztują około 300 zł), ale mają przewagę nad tanimi czujnikami, ponieważ są precyzyjne i łatwe w montażu.

W sprzedaży dostępne są kamery przewodowe i bezprzewodowe. Tradycyjne kamery przewodowe są czytelniejsze dla użytkowników, emitują mniej szumów i zniekształceń obrazu, ale są trudniejsze w montażu. Kamery bezprzewodowe łatwiej jest zamontować, ale obraz może być w nich niewyraźny (występują zakłócenia, szumy), a na rynku znajdziemy mniej takich modeli do wyboru.
Kamery cofania można podłączyć do radia multimedialnego, jako ekran we wstecznym lusterku, monitor na desce rozdzielczej.

Dobra kamera cofania powinna dawać możliwie, jak najszerszy kąt widzenia (najlepsze modele mają nawet 155 stopni w pionie i 180 stopni w poziomie). Kamery z matrycami CMOS szybko przekazują obraz, ale ma on niższą jakość niż w wolniejszych matrycach CCD odpornych na zakłócenia. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na wysoką światłoczułość zapewniającą dobrą widoczność w nocy oraz solidną obudowę chroniącą urządzenie przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Zestaw z kamerą cofania, na ramce na tablicę rejestracyjną, jest prosty do montażu. Należy zdjąć rejestrację i wymontować ramkę. Po demontażu osłony, otrzymamy dostęp do pokrywy bagażnika. Osłony w wielu modelach samochodów są montowane na wcisk, ale w niektórych konieczne jest zdjęcie plastikowych kołków i odkręcenie śrub.
Kolejnym krokiem jest zdjęcie wykładziny w bagażniku oraz przeciągnięcie przewodu zasilającego otworami technologicznymi w klapie (w niektórych samochodach niezbędne jest wywiercenie otworu).

Obraz z kamery, zamontowanej na ramce tablicy rejestracyjnej, przekazywany jest do transmitera. Można go umieścić pod tapicerką tylnej klapy lub w zakamarkach bagażnika. Przewód od transmitera należy podłączyć do wiązki tylnych świateł (musimy, z pomocą „złodziejki”, wpiąć przewód oznaczony minusem do masy). Kolejnym krokiem jest przykręcenie anteny do odbiornika (monitora).

Sygnał z kamery można doprowadzić również kablem zasilanym z zapalniczki samochodowej (rozwiązanie to sprawdzi się w przypadku zakłóceń obrazu w kabinie).